Op 9 januari 2015 kregen wij de sleutel van het pand en begonnen meteen met verbouwen
Op 9 januari 2015 kregen wij de sleutel van het pand, voormalig kerkgebouw van het apostolisch genootschap in Bovensmilde en begonnen we meteen met het weghalen van de lelijkste systeemplafonds die we ooit gezien hadden.
Elk weekend en vrije dagen waren we bezig met de verbouwing. Het was een hele grote klus. Nu kijkende naar de foto’s denk ik, hoe hebben we dit voor elkaar gekregen? Zo’n beetje alles hebben we zelf gedaan met af en toe een beetje hulp. Telkens wanneer we klussers nodig hadden werd het of te duur of ze kwamen gewoon niet opdagen. Dus deden we het maar weer zelf.
Ik (Yvonne) ben niet anders gewend dan wanneer je een huis koopt, er grondig verbouwd moet worden. Voor Giel was het niet zo gewoon, maar hij heeft zich ontpopt tot topklusser. Af en toe met bloed, zweet en tranen, dat wel. Ondertussen ging het leven ook gewoon door en kwam er nogal wat onheil op ons pad. Ik zal er verder niet over uitwijken want het is een triest verhaal.
We begonnen met het woongedeelte want we hadden beide een huis die betaald en onderhouden moest worden.
In 2017 was het woongedeelte eindelijk bewoonbaar en konden we afstand doen van de andere woningen. Dat gaf veel rust en kregen we meer tijd om de tuin aan te pakken en te beginnen met het atelier, waar het allemaal om te doen was.
In 2020 waren we zo ver klaar dat we open konden, maar dat ging niet door. Lockdown na lockdown… Zo hard gewerkt en dan werkt de natuur ook nog eens tegen.
En toen werd ik ook nog eens ziek. Geen C, maar K. We doen er alles aan om weer beter te worden.
En de verbouwing? We zijn nog niet helemaal klaar, er is altijd wat te doen en te verbeteren. De foto’s spreken voor zich denk ik.
